نشست معاملاتی آسیایی یکی از بهترین زمانهای روز برای انجام معاملات فارکس است. نشست آسیایی که با نام نشست توکیو هم شناخته می‌شود معمولاً نادیده گرفته می‌شود؛ چراکه میزان نقدینگی و نوسان در آن به اندازه‌ی نشست‌های معاملاتی اصلی نیست ؛ اما دقیقاً همین ویژگی، نشست آسیایی را برای کسانی که می‌دانند چگونه باید در آن به معامله بپردازند، جذاب کرده است.
در این درس به جزئیات و نکات مربوط به این نشست معاملاتی توضیح داده شده و ساعت کار بازار فارکس توکیو فهرست بندی می‌شود؛ همچنین ایده‌ها و استراتژی‌هایی برای معامله‌گران ارئه می‌شود تا بدانند چه زمانی در نشست معاملاتی توکیو معامله کنند.
ساعت کاری بازار فارکس توکیو چند است؟
نشست آسیایی فارکس
نشست آسیایی فارکس هفته معاملاتی را در صبح دوشنبه در ساعت ۰۹:۰۰ آغاز می‌کند و در ساعت ۱۸:۰۰ به وقت استاندارد ژاپن (JST) بسته می‌شود. در لندن، معامله‌گران اگر بخواهند نشست آسیایی را در همان لحظه دنبال کنند باید در بامداد از ساعت ۰۰:۰۰ (به وقت گرینویچ) تا ساعت ۰۹:۰۰ به وقت گرینویچ بیدار باشند.
به یاد داشته باشید که بازار فارکس ۲۴ ساعته است، بنابراین زمان شروع رسمی معاملات انتزاعی است. اما به طور کلی نشست آسیا زمانی آغاز می‌شود که بانک‌های توکیو آنلاین می‌شوند به دلیل حجم معاملاتی که انجام می‌دهند، نیوزیلند و سیدنی و استرالیا از نظر فنی، و به طور منطقی از نظر اندازه، اولین مراکز مالی‌ای هستند که روز معاملاتی را آغاز می‌کنند.
زمانهای مختلفی که معامله‌گران می‌توانند در نشست آسیایی در منطقه‌های زمانی مربوطه معامله کنند، در ادامه به طور خلاصه ارائه شده است.
زمان معاملاتی آسیا در مکان‌های معاملاتی اصلی
| مکان معاملاتی | بازار اصلی | ساعت (به وقت محلی) |
| آسیا | توکیو | ۰۹:۰۰-۱۸:۰۰ JST (به وقت استاندارد ژاپن) |
|
اروپا |
لندن | ۰۰:۰۰-۰۹:۰۰ GMT (به وقت گرینویچ) |
| آمریکا | نیویورک | ۱۹:۰۰-۰۴:۰۰ ET (به وقت منطقه زمانی شرقی) |
- این ساعت‌ها با تغییر ساعت تابستانی، تغییر می‌کنند.
مراکز اصلی اقتصادی در اروپا و آمریکا در بیشتر مدت زمان نشست توکیو کار نمی‌کنند، و همین امر به حجم پایین معاملات منجر می‌شود.
۵ نکته مهم که باید درباره نشست توکیو بدانیم
نشست فارکس توکیو به دلیل نوسان و نقدینگی پایینی که در آن وجود دارد، از سطح‌های کلیدی حمایت مقاومت پشتیبانی می‌کند. ویژگی‌های نشست آسیایی به شرح زیر هستند:
- نقدینگی پایین
- نوسان پایین
- سطوح ورود و خروج مشخص
- ایده آل برای مدیریت مناسب ریسک
- فرصت معامله بریک اوت پس از بسته شدن
-
نقدینگی پایین
بازارهای غیرآسیایی با نقدینگی پایین‌تر نظیر جفت ارزهای EUR/USD, GBP/USD و EUR/GBP، احتمال کمتری دارد که حرکت‌های بزرگی را خارج از دامنه‌های معاملاتی مشاهده شده ایجاد کنند. نمودار زیر این تاثیر را نشان میدهد؛ در نمودار زیر نشست آسیا در مستطیل‌های آبی کوچکتر ترسیم شده است، درحالیکه نشست لندن و آمریکا در مستطیل‌های بزرگتری رسم شده اند.
- نوسان پایین
به دلیل اینکه نقدینگی اولیه که وارد بازار می‌شود از آسیاست، حرکت‌ها (به طور کلی) می‌توانند نسبت به نشست‌های لندن و آمریکا بسیار کوچکتر باشند. تصویر زیر نشان میدهد که نوسان ارزها در تمام طول روز چگونه می‌تواند باشد. نمودار سقف‌های بالاتر (یعنی حرکت‌های نوسانی تر) را خارج از نشست آسیا نشان میدهد.
(جفت ارز EUR/USD به عنوان شاخص نوسان)
- سطح‌های واضح ورود و خروج
سطح‌های حمایت و مقاومت به معامله‌گران کمک می‌کنند تا فرصت‌های ورود و خروج از معاملات را پیدا کنند. ترکیب این سطح‌ها با سیگنال‌های به دست آمده از اندیکاتورها، احتمال ورود به یک معامله خوب را افزایش می‌دهند.
-
ایده آل برای مدیریت مناسب ریسک
ماهیت آرام بودن نشست آسیایی ممکن است به معامله‌گران این امکان را بدهد تا معاملات خود را بهتر مدیریت کنند. ماهیت آهسته بازار می‌تواند تحلیل کامل‌تری از ریسک و ریوارد را امکان پذیر سازد. اساساً، در نشست آسیایی تعیین سطح‌های حمایت و مقاومت برای معامله‌گران آسان‌تر است چراکه این سطوح معمولاً واضح بوده و با دامنه معاملاتی منطبق می‌باشند.
-
فرصت‌های بریک اوت بعد از بسته شدن نشست
وقتی که نشست معاملاتی آسیا به پایان خود نزدیک می‌شود با شروعِ نشست لندن همپوشانی می‌یابد. بلافاصله نقدینگی بیشتر می‌شود و معامله‌گران معمولاً شاهد بریک اوت‌هایی در محدوده‌های معاملاتی تثبیت شده هستند.
در طی نشست توکیو، معامله‌ی چه جفت ارزهایی بهتر است؟
بهترین جفت ارزها برای معامله در طی نشست توکیو به خود معامله‌گر و استراتژی بکاربرده شده بستگی دارد. معامله‌گرانی که به دنبال نوسان هستند، معمولاً در کراس‌های (تقابل ارزهای) ین ژاپن، دلار سنگاپور، دلار استرالیا، و دلار نیوزیلند معامله می‌کنند.
معامله‌گران به دنبال ارزهایی با نوسان کمتر، از جمله ارزهای غیر آسیایی هستند که برای ذکر چند مورد می‌توان به جفت ارزهای EUR/USD, GBP/USD و EUR/GBP اشاره کرد.
در نشست آسیا چگونه می‌توان در محدوده‌های رِنج معامله کرد؟
نشست معاملاتی آسیا به طور خاصی برای انجام معامله رِنج مناسب است چون نسبت به نشست‌های آمریکا و لندن که نقدینگی بیشتری دارند، بیشتر به سطح‌های حمایت و مقاومت پایبند است.
دو مورد از متداولترین استراتژی‌ها در نشست فارکس توکیو عبارتند از:
- بریک اوت‌ها
- معاملات رِنج
در ادامه مثالی از یک پوزیشن فروش در هنگام معاملات رِنج ارائه شده است اما می‌توان از همین منطق برای پوزیشن‌های خرید هم استفاده کرد:
ستاپ معامله
یکی از روش‌های معامله در محدوده‌های رِنج این است:
زمانی که قیمت نزدیک سطح مقاومت معامله می‌شود، معامله‌گر باید به دنبال سیگنال فروش باشد و در عین حال سطح حد سود اولیه را در نزدیک کف محدوده رِنج قرار دهد. معامله‌گران معمولاً از اسیلاتورهایی مانند اندیکاتورهای RSI و استوکاستیک (Stochastic) کمک می‌گیرند تا سیگنال‌های خرید و فروش را پیدا کنند. نشست آسیا بر روی نمودار در مستطیل‌های آبی مشخص شده است .
نقطه ورود
معامله‌گران با استفاده از این استراتژی خاص، زمانی که قیمت به حمایت نزدیک می‌شود باید به دنبال سیگنال‌های خرید و زمانی که قیمت به مقاومت نزدیک می‌شود باید به دنبال سیگنال‌های فروش باشند. اندیکاتور استوکاستیک، نشان دهنده زمانیست که بازار در محدوده اشباع قرار دارد؛ بنابراین یک سیگنال فروش را صادر کرده است ( که در شکل با دایره آبی نشان داده شده است). برای تایید بیشتر، قیمت به سطح مقاومت رسیده و این فرصت ورود به معامله فروش را نشان میدهد.
حد ضرر
حد ضرر را می‌توان در بالای سطح مقاومت قرار داد چرا که آنجا همان سطحی است که از نظر تاریخی ،قیمت از آنجا جهش یافته است.
حد سود
معامله‌گران حرفه‌ای، همیشه به دنبال کسب سود بیشتر نسبت به ضرر کمتر هستند ؛ که به آن نسبت ریسک به ریوارد (risk to reward ratio) گفته می‌شود؛ این نسبت باید حداقل ۱:۱ باشد. با توجه به این موضوع، اگر بازار از بالای محدوده رنج به سمت پایین حرکت کند و هدف معامله‌گر ۸۰ پیپ و ریسکش ۳۰ پیپ باشد، نسبت ریسک به ریوارد وی ۱:۲.۶۷ است.
استراتژی بریک اوت نشست آسیا
هدف استراتژی بریک اوت آسیا، استفاده از حرکت‌های سریع قیمت در زمانیست که نشست معاملاتی لندن در ساعت ۰۰:۰۰ گرینویچ شروع به کار می‌کند. نوسان نقدینگی می‌تواند به بریک اوت‌هایی منجر شود که معامله‌گران می‌توانند آنها را پیش بینی کنند.
معامله‌گران در تایم فریم‌های کوتاه (چارتِ پنج تا ۳۰ دقیقه) می‌توانند منتظر بمانند تا ببینند که یک کندل بالا یا پایینِ محدوده‌ی رِنج که در نشست آسیایی مشاهده شده است، بسته می‌شود. اگر قیمت به پایینِ محدوده شکسته شد، معامله‌گران می‌توانند وارد معامله شوند و یک دستور توقف فشرده را در آخرین سقف نوسان قرار دهند. وقتی که یک سطح هدف تعیین شود، معامله‌گران می‌توانند تعداد پیپ‌های بالا تا پایین محدوده معاملاتی را در نظر بگیرند و هدف خود را با فاصله‌ای برابر با سطح ورود قرار دهند ( در این مثال هدف ۸۰ پیپ است).
زمانی که در نشست‌های لندن و آمریکا نقدینگی بالا بازار را فرا می‌گیرد، احتمالاً انجام معامله رِنج تاثیر کمتری داشته باشد. نمودار ، این موضوع را با بریک اوت‌های بزرگ به سمت پایین قبل از بازگشت به کانال، نشان میدهد. معامله‌گران محدوده رِنج از حد دستورهای توقف و لیمیت استفاده می‌کنند تا حرکت خود در کانال را حفظ کنند.
ریچارد اسنو، نویسنده بازارها